Υπέρταση και ανδρική γονιμότητα: Όσα πρέπει να γνωρίζετε...

Η υπέρταση είναι μία χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από αυξημένη αρτηριακή πίεση. Η

φυσιολογική αρτηριακή πίεση σε κατάσταση ηρεμίας κυμαίνεται από 100 έως 140 mmHg συστολική (ο

καρδιακός μυς συστέλλεται) και από 60 έως 90 mmHg διαστολική (ο καρδιακός μυς χαλαρώνει).

Υπάρχει υψηλή αρτηριακή πίεση εάν είναι μονίμως σε επίπεδα 140/90 mmHg ή παραπάνω. Αυτή η

αύξηση της πίεσης κάνει την καρδιά να εργάζεται πιο εντατικά από το φυσιολογικό για να κυκλοφορεί

το αίμα μέσω των αιμοφόρων αγγείων.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η υπέρταση, που επηρεάζει έναν στους τρεις ενήλικες σε παγκόσμιο

επίπεδο, είναι ένας πολύ γνωστός παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου,

αλλάζοντας τη μακρο- και μικρο-αγγείωση σε όργανα όπως ο εγκέφαλος, η καρδιά και τα νεφρά.

Ωστόσο, η υπέρταση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε τραυματισμό οργάνων-στόχων και σχετίζεται με

φλεγμονή και σεξουαλική δυσλειτουργία τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες.

Όσον αφορά την ανδρική αναπαραγωγική υγεία και την ποιότητα του σπέρματος, η υπέρταση οδηγεί

σε:

Μεταβολές στην αγγείωση του αναπαραγωγικού ιστού

Αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών

Μείωση του όγκου εκσπερμάτισης

Μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων

Μείωση της κινητικότητας των σπερματοζωαρίων

Αύξηση των μορφολογικά ανώμαλων σπερματοζωαρίων

Βλάβη στο DNA του σπέρματος

Στυτική δυσλειτουργία

Υπάρχουν αρκετές μελέτες που συνδέουν την υπέρταση με την αναπαραγωγική δυσλειτουργία που

βασίζονται κυρίως σε ορμονική ανισορροπία και/ή στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ). Για παράδειγμα, ο

επιπολασμός της στυτικής δυσλειτουργίας (ΣΔ) είναι υψηλότερος στους υπερτασικούς άνδρες από τους

άνδρες με φυσιολογική πίεση. Ένας από τους εύλογους μηχανισμούς πίσω από τις μορφολογικές

αλλαγές στον στυτικό ιστό μπορεί να είναι το οξειδωτικό στρες που προκαλείται από τη χρόνια

υπέρταση, που οδηγεί σε ενδοθηλιακή δυσλειτουργία με αποτέλεσμα την ανεπαρκή διαστολή των

αρτηριών του σηραγγώδους σώματος (μία από τις περιοχές του στυτικού ιστού που μοιάζει με

σφουγγάρι, οι οποίες περιέχουν το μεγαλύτερο μέρος του αίματος στο πέος κατά τη διάρκεια της

στύσης).

Επιπλέον, πλήθος στοιχείων από υπερτασικούς άνδρες καθιέρωσαν μια αντίστροφη σχέση μεταξύ της

αρτηριακής πίεσης και της τεστοστερόνης. Μια μελέτη που περιλάμβανε 110 υπερτασικούς άνδρες

που είχαν πρόσφατα διαγνωσθεί και δεν έλαβαν ποτέ θεραπεία και 110 άνδρες με φυσιολογική

αρτηριακή πίεση απέδωσε τη μείωση της σεξουαλικής δραστηριότητας των υπερτασικών ανδρών σε

μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης.

Οι Guo et al. διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ της υπέρτασης και της ποιότητας του σπέρματος

χρησιμοποιώντας δεδομένα από 1167 άνδρες που συλλέχθηκαν από το Κέντρο Αναπαραγωγικής

Ενδοκρινολογίας και Υπογονιμότητας του Στάνφορντ. Παρατηρήθηκε ότι οι άνδρες με υπέρταση είναι

πιο πιθανό να έχουν μία ή περισσότερες ανωμαλίες στο σπέρμα σε σύγκριση με άνδρες με τυπική

αρτηριακή πίεση. Σύμφωνα με τους συγγραφείς οι υπερτασικοί άνδρες βρέθηκαν να έχουν μειωμένο

όγκο σπέρματος, μειωμένο συνολικό αριθμό και κινητικότητα σπερματοζωαρίων. Ομοίως, οι Eisenberg

et al. αποκάλυψαν υψηλότερα ποσοστά ανωμαλιών του σπέρματος, συμπεριλαμβανομένου του

μειωμένου αριθμού και κινητικότητας σπέρματος, σε υπερτασικούς άνδρες. Μια άλλη ομάδα

αξιολόγησε την ποιότητα των σπερματοζωαρίων σε μια ομάδα 50 ατόμων (25 με φυσιολογική πίεση

και 25 υπερτασικοί) μετρώντας 1) τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης που σχετίζεται με ανώμαλη μορφολογία

σπέρματος και 2) τη βλάβη του DNA του σπέρματος. Παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση στα επίπεδα

συσσωματώσεων των σπερματοζωαρίων και βλάβη του DNA του σπέρματος σε υπερτασικά άτομα που

καθιέρωσαν μια ισχυρή σχέση μεταξύ της υπέρτασης και της κακής ποιότητας του σπέρματος.

Επιπρόσθετα, αρκετά φάρμακα για την αντιμετώπιση της υπέρτασης έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν

την ανδρική γονιμότητα. Η μελέτη των Guo et al. που αναφέρθηκε και προηγουμένως, εξέτασε επίσης

την σχέση μεταξύ της αντι-υπερτασικής θεραπείας και της ποιότητας σπέρματος. Σε σύγκριση με τους

άνδρες που δεν έπαιρναν φάρμακα, οι άνδρες που έπαιρναν 1 αντι-υπερτασικό φάρμακο είχαν

στατιστικά σημαντική μείωση στον όγκο του σπέρματος και τον αριθμό σπερματοζωαρίων. Η ανάλυση

πραγματοποιήθηκε και ανά μεμονωμένη κατηγορία αντι-υπερτασικών φαρμάκων. Οι άνδρες που

έπαιρναν β-αναστολείς σημειώθηκε ότι είχαν μειωμένο όγκο, συγκέντρωση και κινητικότητα σε

σύγκριση με τους άνδρες που δεν έπαιρναν φάρμακα. Οι άνδρες που έπαιρναν αναστολείς διαύλων

ασβεστίου είχαν σχετικά μειωμένη συγκέντρωση σπέρματος ενώ άνδρες που έπαιρναν αναστολείς των

υποδοχέων της αγγειοτενσίνης είχαν σχετικά αυξημένο όγκο και μειωμένη συγκέντρωση σπέρματος.

Τέλος, οι άνδρες που λάμβαναν ACEI είχαν σχετικά μειωμένο όγκο και μειωμένη κινητικότητα ενώ οι

άνδρες που έπαιρναν διουρητικά παρουσίασαν μείωση μόνο στον όγκο της εκσπερμάτισης.

Τέλος, η πρόσφατη μετα-ανάλυση των Ya-Dong Li et al., έδειξε πώς όχι μόνο υπάρχει μεγαλύτερη

πιθανότητα κακής ποιότητας σπέρματος στους υπερτασικούς άνδρες, αλλά πως και η ανδρική

υπογονιμότητα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης υπέρτασης.